Een jongeman wordt geconfronteerd met schizofrenie en komt in een bedreigende wereld terecht

Tristan, bijna 18 jaar, staat op het punt zijn VWO-examen te doen. Een kansrijke toekomst ligt voor hem klaar: een baan bij een gerenommeerd accountantskantoor. Maar dan verandert alles.
Stemmen fluisteren in zijn hoofd, onwerkelijk en vernederend. Ze beheersen zijn leven en vernietigen zijn veelbelovend vooruitzicht.
Bewusteloos langs de weg gevonden, belandt Tristan in een psychiatrische inrichting, waar een langzame en moeilijke weg naar herstel begint.
“Bloeddruppels als tranen” is een roman over genialiteit en waanzin, innerlijke stemmen en het verlies van een veelbelovende toekomst. Een verhaal dat je niet loslaat, zelfs niet als je het boek allang hebt dichtgeslagen.

Fragment

 

Examengala

Langzaam maar zeker loopt de zaal vol met prachtige, mooi aangeklede, jonge mensen. Vooral Justin kijkt zijn ogen uit, als hij Marlies ziet binnenkomen in een japon met een diep decolleté en blote schouders. Hij kan zijn ogen nauwelijks van haar afhouden en het meisje zelf wordt er wat verlegen van. Er is een bandje en er zijn allerlei hapjes en drankjes te krijgen. De jongelui dansen of praten gewoon met elkaar in een gezellige, uitgelaten sfeer.

Ook Tristan geniet met volle teugen van het feest. Regelmatig staat hij met een van zijn klasgenotes op de dansvloer te swingen.

Wanneer de muziek even ophoudt en ze van de dansvloer afstappen, schrikt Tristan hevig. In de hoek van de ruimte ziet hij een raar mannetje staan. Hij is klein, helemaal grijs en draagt alleen een grijze boxershort. Met een grijns op zijn gezicht laat hij een rij ijzeren tanden zien. Omdat de jongelui, die om dat scharminkel heen staan, nergens op reageren, heeft Tristan direct al in de gaten dat het hier een illusie betreft. Daardoor heeft hij zichzelf een ogenblik later weer onder controle. Het meisje heeft gelukkig niks gemerkt.

 

RECENSIES

 

Wat dit boek zo indrukwekkend maakt, is de manier waarop de auteur de complexiteit van genialiteit en waanzin verkent. Door Tristan's innerlijke strijd te beschrijven, creëert De Ruiter een meeslepend verhaal dat de lezer niet loslaat, zelfs niet nadat het boek is dichtgeslagen.
De personages in ‘Bloeddruppels als Tranen’ zijn levensecht en gelaagd, waardoor je als lezer met ze meeleeft en hun worstelingen voelt. De emotionele reis die Tristan doormaakt, van hoop naar wanhoop en uiteindelijk naar acceptatie, is hartverscheurend en ontroerend. Al met al is ‘Bloeddruppels als Tranen’ een roman die diep graaft in de menselijke geest en de dunne lijn tussen genialiteit en waanzin verkent. Het is een verhaal dat je aan het denken zet en nog lang nadat je het hebt gelezen in je gedachten blijft hangen. Een absolute aanrader voor lezers die houden van boeken die zowel emotioneel als intellectueel uitdagend zijn.

Hebban - Stephannie32

 

 

De Ruiter heeft voor een beladen onderwerp gekozen, maar gaat daar respectvol mee om. Hij weet de jonge Tristan goed te karakteriseren en de worsteling van de jongeman fraai op te bouwen. Zijn schrijfstijl is zeer toegankelijk en de opbouw van het verhaal zit prima in elkaar. Ongetwijfeld zal hij voor het schrijven van deze roman de nodige research hebben gedaan, ofwel hij heeft het onderwerp van dichtbij meegemaakt.
‘Bloeddruppels als tranen’ is een boeiende en rakende psychologische romans.

Hebban - Hanneke van de Water

 

 Arie de Ruiter heeft altijd een prachtige schrijfstijl en zijn verhalen lezen vlot. Zo ook dit verhaal met toch een zwaar onderwerp. Schizofrenie is iets wat niet makkelijk in een gesprek voorkomt maar het is niet mis te verstaan dat het in het dagelijks leven opduikt. Het is niet altijd direct herkenbaar en daarom ontstaan er in eerste instantie situaties die niet begrepen en geaccepteerd worden.

Arie heeft op een toegankelijke manier een verhaal geschreven waar mensen zich misschien in kunnen herkennen waardoor het onderwerp meer bespreekbaar wordt.
Het verhaal heeft een goede opbouw. We zien een vlotte jongen aan het prille begin van zijn carrière als accountmanager worstelen met zijn innerlijke stemmen en langzaam afzakken naar een dieptepunt waar hij zelf niet meer uit kan opkrabbelen. We maken Tristan in iedere fase die hij doormaakt mee en ondanks het zware onderwerp van schizofrenie weet de auteur toch een zekere luchtigheid in de tekst te weven. De innerlijke stemmen zijn zeker aanwezig en worden steeds luidruchtiger maar door de aanwezigheid van liefde om Tristan heen blijft de goede sfeer behouden.
‘Bloeddruppels als tranen’ is een psychologische roman met een heftig onderwerp wat soms als beklemmend kan worden ervaren. Het is een roman over een verloren droom. Een verhaal dat vertelt over hoe onvoorziene omstandigheden een toekomst in duigen kunnen laten vallen.

Hebban - Yvonne Oomen Muurmans

 

Bloeddruppels als tranen’ is een prachtige roman die je meeneemt in de gedachten van iemand die weinig mensen kennen. Het was enorm boeiend van begin tot einde en liet me niet los.
De auteur heeft hier een verhaal neergezet over hoe een psychose iemands leven enorm kan beïnvloeden. Ook de weg naar herstel die niet altijd even gemakkelijk en goed verloopt voor iedereen. Door de manier waarop alles wordt beschreven kan ik me voorstellen dat dit dicht bij de waarheid komt.

Ik heb enorm genoten van dit prachtige boek. Kon niet stoppen met lezen omdat ik heel graag wilde weten hoe het afliep met Tristan. Zal zeer zeker nog meer van deze auteur willen lezen.

Hebban - Michaela1981